Sean K. Preston & The Loaded Pistols (US) Cowpunk Titanic Herenthout (29-04-2019) reporter & photo credits: Freddie info club: Titanic info band: Sean K. Preston © Rootsville 2019

Belofte maakt schuld en dus trokken we voor één van de laatste concerten op Belgische bodem van "Sean K. Preston & The Loaded Pistols" volledig bewapend richting "Titanic" in Herenthout. Meteen ook een allereerste keer dat ik hier in de 'Titanic" terecht kom. Deze kroeg heeft ook als alias "Muziekkaffee" en ligt verscholen tussen de huizen in de Molenstraat op nummer 24. Op de muziekkeuze hier in de 'Titanic" kan zo meteen geen stempel op gedrukt worden daar de verscheidenheid hier hoogtij viert al valt het op dat ook veelal dezelfde namen toch wel eens terug komen op de kalender. Misschien heeft dit met de jamsessies te maken en behoeden ze zich zo voor het kapseizen van het schip.

Vandaag een trio uit Baltimore gelegen in de "Old Line State" Maryland. Het was eerder toevallig dat ik twee weken geleden deze Sean K. Preston en zijn gevolg kwam te beluisteren. Meteen viel op dat het hier niet zo maar om een alledaagse rootsband ging maar dat hun "Cowpunk" zich kwam te onderscheiden door een grasduinen in hun eigen originals en een brede waaier in het roots landschap. Voeg daarbij nog de wel zeer standvastige en alle toonaarden aankunnende vocale kwaliteiten van frontman Sean K. Preston en je kan spreken van een geslaagd en onderhoudend optreden.

Allee...niet altijd want vandaag stond de volumeknop volledig open en dat misvormde zelfs een beetje de vocale kwaliteiten van Sean K. De "snare" was door "Sparky" zo hard opgespannen dat bij iedere beat het vel aan barsten toe kwam, enkel de upright bass van Cory McGrath was mild voor ons gehoororgaan.

Ook de diversiteit van de gebrachte nummers bleek enigszins verdwenen, dus weg "Fever" van Little Willie John maar in plaats daarvan kregen we tijdens de eerste set voornamelijk werk uit het album "Forgive" met de titeltrack en nummers als het opzwepende "Snakeskin Boots Boogie" of het greasy swamp aanvoelende "Trust Me".. Na een ietwat heimwee na al een 30-tal concerten op hun aktief konden we ook "Homeward Bound" wel vatten. Naar het einde toe toch een ballad met "Still Believe I'm in Love". Tegen het einde van de set kregen we nog het zo bekende "Ballad of John Henry" en dat was er dan weer meteen boenk op.

Het moet zijn dat Sean K Preston had opgemerkt dat het publiek er wel pap van lustte wanneer het iets steviger was en dus was het ook in set twee meteen alles open. Het enige wat vertrouwd bleef was Sean's klankleur die je ergens kan thuisbrengen tussen die van Orbison en Elvis. De snaren van zijn "Gretsch GC Electromatic Black" werden duidelijk op de proef gesteld. De noemer "Cowpunk" was nu wel helemaal op zijn plaats en tussendoor kregen we nog een streepje surf à la "Los Straitjackets" en zelf eentje dat onder de noemer psychobilly kon worden geklasseerd. Time to move on en zo konden we nog het einde van de Gevarenwinkel meeting meepikken en is dus het volledige programma zo bekend. Een affiche met onder meer Ellis Hooks, Jon Cleary, Robert Jon & The Wreck, Georgina Peach, DeWolff, Samanta Martin, Mike Wheeler (met blazers) e.v.a. CU!